วันจันทร์ที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

จงฉลาดพอที่จะอ่าน

จงฉลาดพอที่จะอ่าน

จง...เข้มแข็งพอที่จะเผชิญหน้ากับความจริง
จง...อ่อนแอพอที่จะรับรู้ว่าลำพังเรานั้นทำอะไรไม่ได้ทุกอย่าง
จง...ฟุ่มเฟือยน้ำใจเมื่อมีใครต้องการความช่วยเหลือ
จง...คิดก่อนทุกครั้งที่จะปล่อยเงินออกจากมือ
จง...ฉลาดพอที่จะรู้ว่าเราไม่ได้รู้ทุกสิ่ง
จง...โง่พอที่จะเชื่อในปาฏิหาริย์
จง...เต็มใจจะแบ่งปันความสุขของตนเอง
จง...เต็มใจที่จะรับความทุกข์ของคนอื่น
จง...เป็นผู้นำหากทางที่ผู้อื่นทิ้งไว้นั้นเลือนราง
จง...เป็นผู้ตามหากตกอยู่ในวงล้อมแห่งความไม่แน่นอน
จง...เป็นคนแรกที่แสดงความยินดีต่อความสำเร็จของคู่แข่ง
จง...เป็นคนสุดท้ายที่จะวิจารณ์ความผิดพลาดของเพื่อน
จง...มองเพียงแค่ก้าวถัดไปเพราะมันจะทำให้เราไม่ล้ม
จง...มองไปยังจุดหมายปลายทางให้แน่ใจว่าไม่ได้กำลังเดินผิดทาง
จง...ใช้เวลามองหรือให้โอกาสกับตัวองที่จะเรียนรู้คนที่เขาบอกรักคุณ
จง...รักคนที่รักคุณแม้อีก 5 ปี 10 ปี หรือ 50 ปี เขาก็ยังรักคุณ
จง...รักคนที่ไม่รักคุณแล้ว...สักวันหนึ่งเค้าอาจเปลี่ยนใจมารักคุณ
จง...อย่าปล่อยให้คนที่คุณรักหลุดลอยไป









ในนามของกาลเวลา

เรา...ผู้เป็นผลผลิตของกาลเวลาเป็น กิ่ง ก้าน ใบ ของฤดูกาล
เรา...ผู้เป็นส่วนหนึ่งของกาลเวลา เป็นผู้บริโภคฤดูกาล
เรา...ผู้เป็นผู้ใช้และผู้ทำลาย วัน เวลา ฤดูกาล และธรรมชาติ
เรา...ผู้ที่ถูกสร้างให้มีความรักต่อสรรพสิ่งให้เป็นนายเหนือธรรมชาติ
แดดร้อน สายฝน ลมหนาว กลางวัน กลางคืน ที่หมุนเวียนไปนั้นมีบทสอน
มีความรักของพระเจ้าสอนเราเสมอ เราเรียนรู้และใส่ใจต่อสิ่งเหล่านั้นหรือไม่...
อย่าปล่อยให้คืนวันผันผ่านไปอย่างไร้ประโยชน์
อย่าปล่อยให้วันเวลาผ่านไปพร้อมกับความทุกข์
อย่าให้ชีวิตหมดไปกับการแสวงหาวัตถุภายนอก
โดยปล่อยจิตใจ จิตวิญญาณ ถูกพันธนาการด้วยกิเลส
อย่าผ่านเข้าไปในกลางคืนด้วยความสับสนและเต็มไปด้วยความแค้นเคือง
อย่าให้เข้าวันใหม่เป็นวันที่โหดร้ายเกินไปในวิถีชีวิต...
ในนามของวันเวลา โมงยามเป็นเพียงสิ่งสมมติ แต่คืนวันนั้นเที่ยงแท้

หากยังมีลมหายใจ จงมีรักอยู่ในใจ
มีรักเสมอ รักต่อกัน รักนั้นจะคงอยู่
แม้สิ้นลมหายใจ

วันเวลามีไว้ให้เราพัฒนาความรัก
วันเวลามีไว้ให้เราพัฒนาคุณค่าของชีวิต
วันเวลามีไว้สำหรับทุกคน
เราใช้วันเวลาคุ้มค่าแล้วหรือ...

ความรู้ที่อาจยังไม่รู้
รู้รอบตัวมากมาย แต่ไม่รู้ดีรู้ชั่ว
รู้เว้นงู เว้นเสือ เว้นมีด เว้นปืน แต่ไม่รู้เว้นอบายมุข
รู้ภาษาต่างประเทศ แต่ไม่รู้คุณค่าภาษาไทย
รู้ตอบคำถาม แต่ไม่รู้ตอบแทนแผ่นดิน
รู้ที่กิน ที่เที่ยว แต่ไม่รู้ที่ต่ำที่สูง
รู้วัน เดือน ปีเกิด แต่ไม่รู้กาลเทศะ
รู้พยากรณ์อากาศ แต่ไม่รู้ว่า...ชีวิตมีขึ้นมีลง
รู้จักรวารวิทยา นภากาศ แต่ไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ
รู้จักคนมากมายหลายวงการ แต่ไม่รู้จักตนเอง
รู้จักบริหารคน บริหารงาน แต่ไม่รูจักวิธีบริหารใจ
รู้จักวิธีหาเงินมากมาย แต่ไม่รู้จักวิธีบริหารเงิน
รู้จักสร้างตึกสูงนับร้อยชั้น แต่ไม่รู้วิธีฝึกใจให้สูง
รู้จักโกรธ แต่ไม่รู้จักให้อภัย
รู้จักกติกามารยาท แต่ไม่รู้จักกฎแห่งกรรม
รู้จักสวมนาฬิกาแพงๆ แต่ไม่รู้จักคุณค่าของเวลา
รู้จักการเข้าสังคม แต่ไม่รู้จักการเข้าหาสังฆะ
รู้เรียนเอาปริญญาสูงๆ แต่ไม่รู้จักยกพฤติกรรมให้สูง
รู้ที่จะมีลูก แต่ไม่รู้จักเลี้ยงลูก
รู้ที่จะรัก แต่ไม่รู้จักรับผิดชอบ
รู้ที่จะดู แต่ไม่รู้ที่จักเห็น
รู้ที่จะนับถือ แต่ไม่รู้ที่จะนับถืออย่างไร
รู้ที่จะพูด แต่ไม่รู้จักศิลปะการพูด
รู้คุณของเงินทอง แต่ไม่รู้คุณพ่อคุณแม่






...ไม่สำคัญ...

ไม่สำคัญว่า...คุณขับรถยี่ห้ออะไร
ไม่สำคัญว่า...คุณทำงานล่วงเวลามามากขนาดไหน
สำคัญว่า...คุณให้เวลาแก่ครอบครัวมากขนาดไหน
ไม่สำคัญว่า...คุณมีเสื้อผ้าทันสมัยกี่ชุดในตู้
สำคัญว่า...คุณเคยให้เสื้อผ้าแก่คนที่ ขาดแคลน ใส่กี่ชุด
ไม่สำคัญว่า...คุณมีฐานะอะไรในสังคม
สำคัญว่า...คุณวางตัวในระดับไหน
ไม่สำคัญว่า...คุณมีทรัพย์มากเท่าไหร่
สำคัญว่า...สิ่งที่คุณมีมันมีอำนาจชี้ขาดชีวิตคุณแค่ไหน
ไม่สำคัญว่า...เงินเดือนสูงสุดของคุณเท่าไหร่
สำคัญว่า...คุณต้องสละอุดมการณ์เพื่อได้มันมาหรือไม่
ไม่สำคัญว่า...คุณได้เลื่อนขั้นกี่ขั้นแล้ว
สำคัญว่า...คุณเคยสนับสนุนใครให้ได้เลื่อนชั้นบ้าง
ไม่สำคัญว่า...คุณมีตำแหน่งการงานอะไร
สำคัญว่า...คุณทำงานสุดความสามารถหรือไม่
ไม่สำคัญว่า...คุณมีเพื่อนกี่คน
สำคัญว่า...คุณเป็นเพื่อนแท้กับใครบ้าง
ไม่สำคัญว่า...คุณเรียกร้องปกป้องสิทธิของตัวเองอย่างไร
สำคัญว่า...คุณทำอะไรเพื่อช่วยและปกป้องสิทธิคนอื่น


ไม่สำคัญว่า...คุณกำลังอ่านข้อความเหล่านี้อยู่หรือไม่
สำคัญว่า...เมื่อคุณอ่านมันจบคุณจะปฏิบัติอย่างไร...





อุ้มรัก

อุ่นใดเล่าอุ่นนักอุ่นรักเจ้า
อุ่นที่เฝ้าดูแลและถนอม
อุ่นสายใยผูกพันทุกวันยอม
อุ่นในอ้อมกอดรักฟูมฟักรอ

ให้เจ้าได้เติบใหญ่ในครรภ์น้อย
เก้าเดือนคอยหัวใจไม่เคยท้อ
เก็บความรักความหวังพลังพอ
เพียงแค่ขอให้เจ้าเฝ้าเติบโต

จะเก็บเกี่ยวความฝันทุกวันไว้
เจ้าเติบใหญ่รายล้อมพร้อมสุขโข
ให้สมบูรณ์แข็งแรงแกร่งกล้าโชว์
เป็นสายโซ่เกี่ยวรัดผูกมัดใจ

ให้เจ้าเป็นเด็กดีปรีดานัก
รักทอถักยืนยงอสงไขย
เป็นความหวังของพ่อแม่ต่อไป
อิ่มอุ่นใดอุ่นเท่ารักเจ้าเอย...










ความหมายชีวิต

เพียงแค่หวังนั้นยังไม่พอ
อาจต้องรอยาวนานกว่านั้น
เหนื่อยเพียงไหน ท้อเพียงใด
ฟันฝ่าไปในสักวัน
จุดหมายที่หวังคงจะเป็นจริง

ทุกคนมีความฝันเป็นของตัวเอง แต่ความฝันของเราจะเป็นความฝันที่ลมๆแล้งๆหรือเปล่าก็ขึ้นอยู่กับตัวเราเอง ความฝันนั้นเป็นสิ่งที่ดีเพียงแต่เราจะกล้าทำให้สำเร็จตามที่เราฝันไว้หรือเปล่าจะกล้าทำให้ความฝันของเราเป็นจริงหรือเปล่า ถึงแม้ว่ากว่าจะไปถึงวันนั้นจะต้องฝ่าฝันอุปสรรคมามากมายเท่าใดอาจจะมีท้อบ้างแต่ขอให้เราอย่ายอมแพ้......................

อนาคต จะเป็นเช่นไร ในชีวิตเรา
จะโศกเศร้า หรือสุขสำราญ เบิกบานเพียงไหน
อาจสุขสม หรือทุกข์ระทม ขื่นขมเพียงใด
หนทางใหม่ จะเป็นอย่างไร เราไม่เคยเดิน

แน่นอนอนาคตของเราจะเป็นอย่างไรเรายังไม่รู้ จะดีหรือเลวร้ายเราก็ยังไม่รู้ จะมีความสุขเบิกบานใจหรือมีความทุกข์โศกเศร้าเสียใจเราก็ยังไม่รู้ แต่ที่เรารู้คือ ปัจจุบัน สิ่งที่เราทำอยู่สิ่งที่เราเป็นอยู่ตอนนี้เราต้องทำให้ดีที่สุด ถึงแม้ว่ามันจะมีอุปสรรคที่จะทำให้เราท้อถอยแต่เราอย่ากลัว
(อุปสรรคมิได้มีไว้เพื่อให้ทุกข์ แต่มีไว้เพื่อให้ก้าวข้าม) อุปสรรคแต่ละครั้งเปรียบเสมือนบันไดแต่ละขั้นที่ทำให้เราก้าวสูงขึ้นเรื่อยๆ ประสบการณ์แห่งความยากลำบากแต่ละครั้งเป็นเหมือนแบบฝึกหัดแต่ละบทที่ช่วยพัฒนาให้ชีวิตของเราแข็งแกร่งขึ้น...........................
( คนที่แกร่งและสู้ชีวิตเท่านั้นที่จะพบความสำเร็จอันงดงามที่รออยู่เบื้องหน้า...)


บทนิยามของความรัก


ความรักคืออะไร.......... ความรักเกิดขึ้นได้อย่างไร.......... และความรักเกิดมาจากสิ่งใด..........

ความรักเป็นสิ่งที่สวยงามแต่อย่างไรก็ตามความรักก็มีทั้งข้อดีและข้อเสียขึ้นอยู่กับเราว่าเราจะใช้อย่างไร( ใช่เปล่าววววว...) คนที่รักกันย่อมทำเพื่อกันได้ทุกอย่างแม้กระทั่งชีวิตของตนเอง( ใช่ป่ะ)
ความรัก คือ การให้และไม่หวังสิ่งตอบแทน ความรักย่อมอดทน ความรักต้องมีใจเอื้อเฟื้อ ความรักไม่อิจฉา ความรักไม่โอ้อวดตนเอง ความรักไม่จองหอง ความรักไม่หยาบคาย ความรักไม่เห็นแก่ตัว ความรักไม่ฉุนเฉียว ความรักไม่จดจำความผิดที่ได้รับมา ความรักให้อภัยทุกอย่าง ความรักเชื่อทุกอย่าง ความรักหวังทุกอย่าง ความรักไม่มีวันสิ้นสุด...............................











เพื่อนแท้....

เพื่อนทั่วไปไม่เคยเห็นคุณร้องไห้
.......เพื่อนแท้มีหัวไหล่ไว้ซับน้ำตาคุณ
เพื่อนทั่วไปจะไม่รู้ชื่อพ่อแม่ของคุณ
.......เพื่อนแท้จะมีเบอร์ของคุณในสมุดจดโทรศัพท์ของเขา
เพื่อนทั่วไปจะถือขวดไวน์มางานปาร์ตี้ของคุณ
.......เพื่อนแท้จะมาแต่วันเพื่อช่วยเตรียมงาน
เพื่อนทั่วไปอยากคุยกับคุณถึงปัญหาของเขา
.......เพื่อนแท้อยากช่วยปัดเป่าปัญหาของคุณออกไป
เพื่อนทั่วไปจะพิศวงในเรื่องโรแมนติกเก่าๆ
......เพื่อนแท้สามารถเอาเรื่องนี้มาอำคุณได้
เพื่อนทั่วไปเวลามาเยี่ยมคุณทำตัวเยี่ยงแขก
.......เพื่อนแท้จะตรงรี่ไปเปิดตู้เย็นและบริการตนเอง
เพื่อนทั่วไปคิดว่ามิตรภาพจบลงเมื่อเกิดการทะเลาะถกเถียง
........เพื่อนแท้รู้ว่านั่นมิใช่มิตรภาพจนกว่าคุณได้เคยวิวาทกัน
เพื่อนทั่วไปคาดหวังให้คุ๕อยู่เคียงข้างเขาเสมอ
........เพื่อนแท้คาดหวังที่จะอยู่เคียงข้างคุณตลอดไป
เพื่อนทั่วไปจะอ่านข้อความนี้แล้วโยนลงถังขยะ
........เพื่อนแท้จะเฝ้าส่งต่อๆไปจนมั่นใจว่ามันได้ถึงมือผู้รับ








สิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต

ศัตรูที่หน้าสะพรึงกลัวที่สุดในชีวิตเรา คือ ตัวเราเอง

ความล้มเหลวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตเรา คือ ความอวดดี

การกระทำที่โง่เขลาที่สุดในชีวิตเรา คือ การหลอกลวง

สิ่งที่แสนสาหัสที่สุดในชีวิตเรา คือ ความอิจฉาริษยา

ความผิดพลาดมหันต์ที่สุดในชีวิตเรา คือ การยอมแพ้ตนเอง

สิ่งที่เป็นอกุศลที่สุดในชีวิตของเรา คือ การหลอกตัวเอง

สิ่งที่หน้าสังเวชที่สุดในชีวิตเรา คือ การดูถูกตัวเอง

สิ่งที่น่าสรรเสริญที่สุดในชีวิตเรา คือ ความอุตสาหะวิริยะ

ความล้มละลายที่สุดในชีวิตเรา คือ ความสิ้นหวัง

ทรัพย์สมบัติที่มีค่ามากที่สุดในชีวิตเรา คือ สุขภาพที่สมบูรณ์

หนี้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตเรา คือ หนี้บุญคุณ

ของขวัญที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตเรา คือ การให้อภัยและความ
เมตตา

ข้อบกพร่องที่ใหญ่หลวงที่สุดในชีวิตเรา คือการทำตามใจแบบไร้เหตุผล
สิ่งที่ทำให้อิ่มอกอิ่มใจมากที่สุด คือ การให้ทาน
มองในมุมต่างๆ

ความทุกข์ มีไว้เป็นแบบทดสอบความแข็งแกร่งของ ชีวิต
ความเศร้า หนทางแสดงออกของความทุกข์
ความเหงา เป็นเพื่อนที่ดีสำหรับการเรียนรู้ตนเอง
ความสุข มิให้เก็บเกี่ยวได้เสมอตลอดเวลา แม้กระทั่งในเวลาแห่งทุกข์
ความจริง เป็นสิ่งที่คนใช้กันน้อย....และมักมองผ่าน
ความลวง สิ่งที่หน้าเกลียดที่สุด....แต่คนชอบใช้
ความรัก คือสิ่งที่ดีและสวยงามที่สุดในโลก
มองไม่เห็น จับต้องไม่ได้ แต่รู้สึกได้ ด้วยหัวใจ